Τα περισσότερα από αυτά τα μοναδικά ζώα της Ρωσίας, στην επιστήμη τα ονομάζουν ενδημικά (endemic species), εκείνα δηλαδή που ζουν μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Σχεδόν όλα τα προαναφερόμενα ζώα βρίσκονται στο όριο της εξαφάνισης.
1.Ρωσικός μοσχοπόντικας  
Desmana moschata
Πηγή: Minden Pictures / Fotodom
Περιοχές διαβίωσης: Ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, πεδιάδες που περιβάλλονται από τον ποταμό Ντον, τα Ουράλια και του Βόλγα.

Ο μοσχοπόντικας εμφανίστηκε στη φύση λίγο νωρίτερα από το μαμούθ, αλλά σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Στη μεσαιωνική Ρωσία με ουρές από μοσχοπόντικες στις οποίες υπάρχουν αδένες που αναδύουν δυνατή μοσχοβολιά, συσκεύαζαν τα ασπρόρουχα, ενώ αυτό το «μυστικό» που εκκρινόταν από τους αδένες του το χρησιμοποιούσαν στην αρωματοποιία προκειμένου να κάνουν την ευωδιά των αρωμάτων πιο δυνατή. Επίσης, η γούνα του μοσχοπόντικα είχε μεγαλύτερη αξία από εκείνη του κάστορα.
2.Φώκια της Βαϊκάλης
pusa sibirica
Πηγή: Photoshot / Vostock Photo
Περιοχή διαβίωσης: Λίμνη Βαϊκάλη.
Οι αυτόχθονες λαοί της περιοχής της Βαϊκάλης και της Σιβηρίας έχουν ένα θρύλο σύμφωνα με τον οποίο η πιο βαθιά λίμνη της Ρωσίας, η Βαϊκάλη, συνδέεται μέσω ενός καναλιού με τον Βόρειο Παγωμένο ωκεανό. Υποτίθεται ότι από αυτό, κάποτε πολύ παλιά ήρθαν από τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη φώκιες. Το πιθανότερο πάντως, είναι ότι η φώκια του γλυκού νερού διείσδυσε στη λίμνη από το σύστημα των ποταμών, από την εποχή ακόμη των παγετώνων. Είναι μικρότερη από τη συγγενή της του Βορρά και τρέφεται με τα ψάρια της Βαϊκάλης, τα οποία δεν αποτελούν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης. Οι αρχαίοι λαοί που εγκαταστάθηκαν στη Βαϊκάλη τιμούσαν τη φώκια σαν θεότητα αλλά δυστυχώς ελάχιστα στοιχεία διασώθηκαν σχετικά με το γεγονός αυτό. 
3.Γκολομιάνκα
Comephorus
Πηγή: Press photo
Περιοχή διαβίωσης: Λίμνη Βαϊκάλη.
Το όνομά της η Γκολομιάνκα το πήρε από τη λέξη «γκολομέν», που σημαίνει «ανοιχτή θάλασσα». Είναι ένα απόλυτα διαφανές μικρό ψαράκι, το οποίο δεν διαθέτει λέπια και νηκτική κύστη (όργανο συνδεδεμένο με το πεπτικό σύστημα, που μοιάζει με ασκό ο οποίος γεμίζει με αέρια ή ελαττώνει την περιεκτικότητά του με αυτά και βοηθάει το ψάρι να ρυθμίζει την πλευστότητά του - τα ψάρια που τη διαθέτουν μπορούν να αιωρούνται στο νερό χωρίς προσπάθεια σε οποιοδήποτε βάθος). Μπορεί κανείς να διακρίνει μέσα από το δέρμα του τη σπονδυλική στήλη και τα αιμοφόρα αγγεία. Πρόκειται για ένα πλωτό λίπος, καθώς το σώμα του αποτελείται απ’ αυτό τουλάχιστον κατά 35%. Άλλοτε το λίπος της Γκολομιάνκα το χρησιμοποιούταν για φωτιστικό λάδι, αλλά και στη μογγολική και κινεζική ιατρική.
4.Ροζ γλάρος
 Rhodostethia rosea
Πηγή: Photoshot / Vostock Photo
Περιοχή διαβίωσης: Ανατολική Σιβηρία από το δέλτα του ποταμού Λένα ως το βαθύπεδο Τσάουν.
Ο γλάρος ονομάστηκε προς τιμήν του Βρετανού Τζέιμς Κλάρκ Ρος ο οποίος τον ανακάλυψε πρώτος, αλλά οι Ρώσοι τον αποκαλούν ροζ γλάρο από το απαλό χρώμα του πτερώματός του. Λόγω του ότι το συγκεκριμένο είδος είναι εξαιρετικά ολιγάριθμο, σπάνια ένας ταξιδιώτης μπορεί να συναντήσει αυτό το πουλί.
5.Κοκκινόχηνα
 Branta ruficollis
Πηγή: Alamy / LegionMedia
Περιοχές διαβίωσης: Χερσόνησοι Γιαμάλ και Ταϊμίρ, θαμνώδης τούνδρα της Σιβηρίας.
Οι χήνες φτιάχνουν τις φωλιές τους μόνο στην τούνδρα (παγωμένη πεδιάδα των αρκτικών περιοχών) και θαμνώδη τούνδρα της Σιβηρίας ανάμεσα στα βαθύπεδα των εκβολών του ποταμού Ομπ και των παραποτάμων του ποταμού Χάτανγκα, επιλέγοντας τα υπερυψωμένα ξερά τμήματα στις απότομες κλίσεις στις κοιλάδες δίπλα απ’ τις όχθες των ποταμών και των φαραγγιών. Σε άλλες χώρες τις χήνες αυτές δεν μπορεί να τις συναντάς, αν εξαιρέσουμε το ξεχειμώνιασμα ενός τμήματος από αυτές στο βόρειο Ιράν και Ιράκ. Ο κύριος όγκος ξεχειμωνιάζει στις νότιες ακτές της Κασπίας. Οι κοκκινόχηνες σχηματίζουν μικρές αποικίες από έναν αριθμό ζευγαριών και ζουν πάντοτε ξεχωριστά από τις χήνες άλλων ειδών.
 6.Θαλασσαετός με τους λευκούς ώμους
Haliaeetus pelagicus
Πηγή: Photoshot / Vostock Photo
Περιοχές διαβίωσης: Χερσόνησος Καμτσάτκα, ακτές της Θάλασσας του Οχότσκ.
Ο θαλασσαετός με τους άσπρους ώμους είναι ένα από τα μεγαλύτερα πουλιά και σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των ιερακόμορφων. Αρκετοί θα έχουν ακούσει για τον «αδερφό» του, τον λευκοκέφαλο θαλασσαετό (ή αλιαετό), ο οποίος είναι το σύμβολο των ΗΠΑ. Είναι αδύνατο να τους μπερδέψει κανείς, καθώς το κεφάλι του ρώσου συγγενή του είναι μαύρο, ενώ λευκό πτέρωμα υπάρχει στην ουρά, στα πόδια και κατά μήκος του μπροστινού τμήματος των φτερών του.
7.Κριάρι του χιονιού
 Ovis nivicola
Πηγή: Alamy / LegionMedia
Περιοχές διαβίωσης: Καμτσάτκα, Τσουκότκα.
Το κριάρι του χιονιού, είναι ένας γνήσιος κάτοικος της Σιβηρίας, ο οποίος προτιμά τους απρόσιτους βράχους, τους λόφους και τις πολύ απόκρημνες πλαγιές με βλάστηση. Κέρατα διαθέτουν και τα αρσενικά και τα θηλυκά. Των θηλυκών είναι μικρά και σπάνια ξεπερνούν τα 30 εκατοστά. Των αρσενικών είναι ογκώδη και βαριά και δυστυχώς, αποτελούν ένα πολύτιμο τρόπαιο για τους κυνηγούς.
8.Γάτος του δάσους του Αμούρ
Prionailurus bengalensis euptilurus
Πηγή: Alamy / LegionMedia
Περιοχές διαβίωσης: Άπω Ανατολή, λεκάνη του ποταμού Αμούρ, ακτές της Θάλασσας της Ιαπωνίας.
Τον μικρό αριθμό του πληθυσμού του γάτου του δάσους μαρτυρά το γεγονός ότι αυτός έχει συμπεριληφθεί στην Κόκκινη βίβλο των σπάνιων και απειλούμενων ζώων της Ρωσίας. Εξωτερικά δείχνει ένας χαριτωμένος και γοητευτικός γάτος, λιγάκι μεγαλύτερος από μια σπιτική γάτα, ωστόσο, δύσκολα θα βρεις έναν κυνηγό διατεθειμένο να τον αντιμετωπίσει. Έχει συγγενείς στις θερμές χώρες, για παράδειγμα τον γάτο της Βεγγάζης τον οποίο γνωρίζουν οι κάτοικοι της Ινδίας και του Πακιστάν. Παρά το γεγονός ότι ζει στις σκληρές κλιματικές συνθήκες της Άπω Ανατολής, δεν είναι καθόλου προσαρμοσμένος στο χειμώνα και σχεδόν δεν μπορεί να κινηθεί στο χιόνι.
9.Σιβηρικός γερανός
Grus leucogeranus
Πηγή: Photoshot / Vostock Photo
Περιοχές διαβίωσης: Νότιες περιοχές της Δυτικής Σιβηρίας, Γιακουτία, περιφέρεια Αρχάνγκελσκ, Δημοκρατία Κόμι, περιφέρεια Γιαμάλο-Νενέτσκ.
Οι γερανοί της Σιβηρίας είναι ένα είδος γερανών υπό εξαφάνιση και διαβιούν μόνο στη Ρωσία. Τα μέρη όπου ξεχειμωνιάζουν είναι η Ινδία, το Ιράν, η Νοτιοανατολική Κίνα και οι σιβηρικοί γερανοί πετούν σχεδόν 6000 χλμ. για να φτάσουν ως αυτά. Απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση, αλλά ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τους γερανούς της Δυτικής Σιβηρίας, οι οποίοι έχουν μείνει στη φύση μόνο 20. Προκειμένου να σωθεί το είδος, έχουν διαμορφωθεί σε διάφορες χώρες ειδικά κέντρα φιλοξενίας και αναπαραγωγής τους, από τα οποία μετά αφήνονται ελεύθερα στη φύση.
10.Σιβηρικό ζαρκάδι  
Moschus moschiferus
Πηγή: Alamy / LegionMedia
Περιοχές διαβίωσης: Από τα Ανατολικά Ιμαλάια και το Θιβέτ ως την Ανατολική Σιβηρία, την Κορέα και τη Σαχαλίνη, στην περιφέρεια Αμούρ, περιφέρεια Πριμόριε.

Διαβάστε επίσης:

Στην περιοχή της Ανατολικής Σιβηρίας, καθώς και στα βουνά του Αλτάι, μπορεί κανείς να συναντήσει το ασυνήθιστο ζαρκάδι με τους χαυλιόδοντες. Αντί για κέρατα, στο αρσενικό εξέχουν από τα άνω χείλη δυο κυρτοί χαυλιόδοντες. Το ζώο δείχνει λίγο άγαρμπο, τα πίσω πόδια του είναι πολύ μακρύτερα από ό,τι των άλλων ελαφοειδών. Αυτό επιτρέπει στο σιβηρικό ζαρκάδι να πραγματοποιεί εξαιρετικά άλματα, ενώ μπορεί στη διάρκεια του καλπασμού του να αλλάξει κατεύθυνση κατά 90 μοίρες. Και επίσης, σαν το λαγό, να αφήνει μπερδεμένα ίχνη προκειμένου να μην το βρει ο κυνηγός ή τα άγρια θηρία.