Καθώς είμαστε μακριά από αγαπημένα
πρόσωπα αλλά κοντά στα Χριστούγεννα, είχαμε την ιδέα να φτιάξουμε
Χριστουγεννιάτικες κάρτες, σαν τον παλιό καιρό, και να τις στείλουμε με
το ταχυδρομείο, ελπίζοντας να είναι ταχύ και να φτάσουν σε λιγότερο από
μια εβδομάδα.
Τις πρώτες κάρτες τις φτιάξαμε με τη βοήθεια ενός Χριστουγεννιάτικου kit που αγοράσαμε. Τα κομμάτια ήταν έτοιμα, δεν χρειάστηκε να κάνουμε τίποτα παραπάνω από το να κολλήσουμε και να αυτοσχεδιάσουμε με τους συνδυασμούς. Οπότε τα άφησα όλα στα χέρια της Χριστίνας, χωρίς να επέμβω καθόλου (εκτός απο την κάρτα με τα κουμπιά) και ήταν διασκεδαστικό γιατί πραγματικά τίποτα δεν θα μπορούσε να πάει στραβα. Αν την έλεγαν Χριτίμα θα είχε μάθει να γράφει τέλεια το όνομα της και η υπογραφή της θα ίσχυε στο κάτω μέρος της κάρτας.
Το δεύτερο πακετάκι απο κάρτες ήταν ολόδικό μας. Κόψιμο χαρτονιών, διακορευτής για αστεράκια και πολύ γκλίτερ και χρυσόσκονες. Ευτυχώς, αυτή τη φορά προνόησα και τοποθέτησα κάτω ένα παλιό σεντονάκι οπότε και με ένα τίναγμα ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δεν κάναμε κάτι εξτραβαγκαν αλλά το αποτέλεσμα μου άρεσε, ειδικά το σχέδιο με χριστουγεννιάτικες μπαλίτσες που κρέμονται και το οποίο αντέγραψα από κάποιες κάρτες στο Pinterest. Και πάλι οι αποφάσεις ήταν δικές της αλλά κούνησα λίγο περισσότερο το δαχτυλάκι μου, διαφορετικά το δωμάτιο απόψε θα ήταν φωταγωγημένο απο χρυσόσκονες και θα κολλούσε μέχρι και η μαξιλαροθήκη.
Κορυφαία στιγμή του απογεύματος όταν η Χριστίνα μου ζήτησε, βασικά μου το ζητάει την τελευταία εβδομάδα απο τότε που δανειστήκαμε το συγκεκριμένο βιβλίο να κάνουμε κάποιες κατασκευές που προτείνονται στο τέλος του βιβλίου..έφτιαξα αυτόν τον Άγιο Βασίληο οποίος αν ήταν ταινία θα κατέληγε με χρυσό βατόμουρο. Αρχικά δεν είχα ξανά ανοίξει αυγό με καρφίτσα, ούτε με μύτη μολυβιού όπως και κατάφερα με τη βοήθεια της Χριστίνας σε ρόλο φλορ μάνατζερ σε εκπομπή με κοινό, που με ενθάρρυνε νομίζοντας οτι κάνω κάτι παρόμοιας δυσκολίας με κβαντομηχανική. Επίσης το καπελάκι σήμα κατατεθέν κινέζου πράκτορα βγαλμένου από το μυστήρια στο Πεκίνο και η η σφραγίδα του αυγού στο αριστερό μάγουλο του Αγίου που μαρτυρά οτι έχει τατού με έκαναν να το αφήνω δήθεν τυχαία στο πάτωμα μήπως και τον πατήσω και τι κρίμα ο Άη-Βασίλης…. Δύσκολα, δύσκολα, το να έχεις ένα παιδί 3,5 χρονών εν όψη Χριστουγέννων μπορεί να σου καταρρίψει τη φήμη που είχες χτίσει ως μαμά-τζινι τον προηγούμενο καιρό.
Και κάτι για το τέλος, σημερινό, εξηγώντας στη μικρή οτι υπάρχουν
“διάσημοι” άνθρωποι, που τους ξέρει όλος ο κόσμος, της γεννήθηκε η
απορία “Εσύ σε τι είσαι διάσημη μαμά;” και κατα πως φαίνεται με λυπήθηκε
που δεν με ξέρει κανείς εκτός από τους δικούς μας και σε ένδειξη οίκτου
με παρηγόρησε “μη στεναχωριέσαι μαμά, είσαι η πιο καλή μαμά που θα
μπορούσα να έχω, είσαι διάσημη μαμά”, λέω να μην στεναχωριέμαι
λοιπόν..όχι οτι θα με χάλαγε να ήμουν κάπου εδώ (και κάτω των 30).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου