Όπως στις περισσότερες χώρες έτσι και στη δική μου το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα υπάρχει φανατισμός.
Σε όλα τα γήπεδα κάθε γωνιάς της Ελλάδος υπάρχουν φασαρίες. Σήμερα σε έναν αγώνα που παραβρέθηκα κατάλαβα πόσο πίσω είμαστε σαν χώρα στον αθλητισμό.
Οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους και να βωμολοχούν, σχεδόν πιάστηκαν στα χέρια.
Αλήθεια δεν σκέφτονται πως βρίζοντας είτε τους παίκτες αλλά είτε και ο ένας τον άλλο το μόνο που καταφέρνουν είναι να ρίχνουν το ηθικό του κάθε ποδοσφαιριστή; Οι παίκτες αγανακτούν μα δεν τολμούν να μιλήσουν.
Κάθονται γονείς απ' έξω και βρίζουν τα παιδιά άλλων και άμα βρίσουν το δικό τους παιδί παρεξηγούνται.
Επιτέλους πρέπει να γίνει κάτι με το θέμα των γηπέδων. Με τη συμπεριφορά μας.
Απευθύνεστε σε παιδιά κυρίως και τους μιλάτε έτσι;
Ζητάτε σεβασμό ενώ δεν σέβεστε?
Σε τι σας φταίνε τα παιδάκια; θυμηθείτε εσάς όταν παίζατε ποδόσφαιρο. Ξεκινούσατε όλοι με μια χαρά κι έναν δυναμισμό βαδίζοντας για τη νίκη και όταν βλέπατε τέτοια θεάματα στην κερκίδα σας έπεφτε η ψυχολογία.
Μην ξεχνάτε πως εσείς οι ίδιοι μας τα λέγατε αυτά όταν ήμασταν μικρά παιδιά! Αν δεν σκέφτεστε τους αντιπάλους σκεφτείτε τα παιδιά τα δικά σας!
Ζητάτε νίκες κάτω από τέτοιες συνθήκες;
Κατερίνα Γκόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου