Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Βορίδης: "Δεν θα επιτρέψουμε εμφύλιο"

 

 

Ο έµπειρος πολιτικός επισηµαίνει τα στοιχεία που εκτρέφουν τη Χ.Α. και διευκρινίζει παράλληλα ότι η κυβέρνηση πρέπει να σταθεί απέναντι και στη βία της άκρας Αριστεράς

Στον Παναγιώτη Τζένο


Καταπέλτης εναντίον της Χρυσής Αυγής είναι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.∆., Μάκης Βορίδης, στη συνέντευξή του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Αναφέρει ότι το κόµµα του κ. Μιχαλολιάκου δεν διώκεται γι’ αυτά που πιστεύουν και λένε τα µέλη της οργάνωσης, αλλά «για
εγκληµατικές πράξεις και µόνον». Επισηµαίνει δε ότι σε περίπτωση παραίτησης των βουλευτών της Χ.Α. η κυβέρνηση θα εφαρµόσει τα συνταγµατικώς οριζόµενα. Τονίζει ότι δεν υφίσταται κίνδυνος για τη ∆ηµοκρατία από τις Ενοπλες ∆υνάµεις και διευκρινίζει ότι η κυβέρνηση δεν ενοχοποιεί τα Σώµατα Ασφαλείας, ούτε και επιδίδεται σε «κυνήγι µαγισσών». ∆ιευκρινίζει, τέλος, ότι πρέπει να σταθούµε αποφασιστικά απέναντι στην πολιτική βία, και της Χ.Α. και της άκρας Αριστεράς, ενώ υπογραµµίζει µε νόηµα ότι το γεγονός πως η Ελλάδα περνάει δύσκολα σε µια οικονοµική κρίση δεν θα την οδηγήσει σε εµφύλιο.

Εχει ανοίξει µια µεγάλη συζήτηση για το τι εκτρέφει τη Χρυσή Αυγή. Τελικά, ευθύνονται τα µνηµόνια και η φτωχοποίηση ή οι εµπρηστικές δηλώσεις, ακόµα και στο Κοινοβούλιο, και η ρητορική του µίσους;

Υπάρχουν αντικειµενικοί λόγοι για τις τάσεις ανόδου της Χρυσής Αυγής. Θα το ονόµαζα γενικώς ως πολιτικό «κόστος µετάβασης». Πολιτικό και κοινωνικό κόστος µετάβασης από µια οικονοµία δανεισµού σε µια οικονοµία παραγωγής, από ένα κράτος ελλειµµάτων σε ένα κράτος δηµοσιονοµικής ισορροπίας, από ένα πολιτικό σύστηµα σύννοµης εξουσίας και πελατειακών σχέσεων σε ένα πολιτικό σύστηµα ορθολογικών επιλογών, από µια κοινωνία αριστερής ιδεολογικής ηγεµονίας σε µια κοινωνία που αγαπά το έθνος και την ελευθερία. Η µετάβαση αυτή υλοποιείται µεθοδικά, συστηµατικά, καθηµερινά, µε τη δηµοσιονοµική ισορροπία, µε την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών, µε την ισορροπία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, µε το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων, µε τη µη ανοχή των καταλήψεων, µε την αντιµετώπιση της πολιτικής βίας, µε τον αγώνα ενάντια στην τροµοκρατία, µε την ανάσχεση της λαθροµετανάστευσης, µε την παύση της ατιµωρησίας και την τιµωρία πολλών που µέχρι σήµερα θεωρείτο ότι ίσταντο υπεράνω του νόµου. Οµως η µετάβαση αυτή έχει κόστος: εισοδήµατα µειώθηκαν, δουλειές έκλεισαν, η ανεργία αυξήθηκε, το κράτος πρέπει να κάνει περισσότερα µε λιγότερους πόρους.

Υπάρχουν συµπολίτες που επλήγησαν, ίσως όλοι επλήγησαν από τη µετάβαση αυτή, άλλοι έσφιξαν τα δόντια, αγωνίστηκαν και αγωνίζονται, διαµορφώνουν νέες ευκαιρίες, άλλοι κατανοούν και υποµένουν, ελπίζοντας και στηρίζοντας. Αλλοι εγκατέλειψαν την προσπάθεια, ή ίσως και δεν συµµετείχαν ποτέ σε αυτήν, και ρίχνουν τις ευθύνες στο πολιτικό σύστηµα, όχι για τα χονδροειδή λάθη που έκανε τότε, αλλά για τα σωστά που κάνει τώρα. Και δεν θέλουν να περιµένουν και δεν θέλουν να προσπαθήσουν ή, ακόµη χειρότερα, µετατρέπουν την προσωπική τους δυσκολία σε οργή και σε διάθεση τιµωρίας. Οι πιο θυµωµένοι ψηφίζουν Χρυσή Αυγή. Οχι γιατί είναι ναζιστές, αλλά για να τιµωρήσουν τους «εχθρούς, προδότες, δωσίλογους, ανάλγητους κ.λπ.». Οχι γιατί ελπίζουν ότι θα αλλάξει κάτι, παρά µόνο για να εκδικηθούν, να τιµωρήσουν. Και στην εικόνα της Χρυσής Αυγής, του «τσαµπουκά», του «άφοβου και ανίκητου» παλληκαριού µε τα µαύρα µπλουζάκια βλέπουν τον ιδανικό τιµωρό, τον θρασύ, υβριστή, βίαιο τύπο, που δεν «κωλώνει» πουθενά. Ρητορική του µίσους, βία, λεκτική και φυσική, παρανοµίες on camera ικανοποιούν και ελκύουν τους θυµωµένους της κοινωνίας µας. Αρα, όχι µόνο οι δυσκολίες, αλλά ταυτόχρονα και η επένδυση στον διχασµό και στο µίσος, στον µηδενισµό εκτρέφουν τη Χρυσή Αυγή.

Υπήρξαν στο παρελθόν φωνές από το εσωτερικό της Νέας ∆ηµοκρατίας που πρότειναν το άνοιγµα στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, αλλά και πιο προχωρηµένες, που έκαναν λόγο για ενδεχόµενη µετεκλογική συνεργασία, µε τη θεωρία της ψήφου ανοχής. Σας βρίσκουν σύµφωνο αυτές οι προτάσεις;

Είναι εντελώς αδιανόητη οποιαδήποτε συνεργασία µεταξύ Χρυσής Αυγής και Νέας ∆ηµοκρατίας. Η Χρυσή Αυγή είναι ένα εθνικοσοσιαλιστικό κόµµα. Οµοιό του δεν υπάρχει στην Ευρώπη, τουλάχιστον σε επίπεδο κοινοβουλευτικής παρουσίας. Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται κανένα απολύτως περιθώριο συνεργασίας.

Οσο για το άνοιγµα στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, νοµίζω ότι ορισµένοι ερµηνεύουν λάθος τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής: τους θεωρούν «πολύ δεξιούς» ή «ακροδεξιούς». Η Χρυσή Αυγή δεν αποτελεί µια πιο σκληρή ∆εξιά: δεν είναι ούτε ∆εξιά ούτε Αριστερά ούτε Ακροδεξιά ούτε ριζοσπαστική ∆εξιά. Είναι εθνικοσοσιαλιστικό κόµµα, απλά και καθαρά. Οι ψηφοφόροι της Χ.Α. αναζητούν την πιο βαθιά και ριζική διαµαρτυρία. Η επαναδιεκδίκησή τους δεν µπορεί να γίνει µε όρους συµβατικούς, δηλαδή να µετακινηθεί η Νέα ∆ηµοκρατία λ.χ. δεξιότερα, αλλά µόνο µε όρους συνολικής πολιτικής: και αυτό σηµαίνει αποτελέσµατα, όχι απλά εφαρµογή πολιτικών, αλλά αποτελέσµατα στην αντιµετώπιση της παράνοµης µετανάστευσης, της διαφθοράς, της ανεργίας, της εισοδηµατικής βελτίωσης. ∆ηλαδή, χρειάζεται ένα πολιτικό σύστηµα µε αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα, που όχι απλώς θα εφαρµόσει πολιτικές, αλλά ο ψηφοφόρος θα νιώσει στην καθηµερινότητά του τα αποτελέσµατα των πολιτικών αυτών.

Οι αποµακρύνσεις ηγετικών στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και οι ταυτόχρονες έρευνες σε Στρατό και Λιµενικό αναδεικνύουν τις στενές σχέσεις ορισµένων στελεχών των Σωµάτων Ασφαλείας µε τη Χρυσή Αυγή. Συµµερίζεστε την άποψη ότι υπάρχουν ακροδεξιά «σταγονίδια», που πιθανόν να αποτελούν κίνδυνο για τη ∆ηµοκρατία;

Οχι. Ουδείς κίνδυνος υφίσταται για τη ∆ηµοκρατία από τις Ενοπλες ∆υνάµεις και τα Σώµατα Ασφαλείας. Οι άνδρες και οι γυναίκες που υπηρετούν σε αυτά υπηρετούν µε αφοσίωση, αυταπάρνηση και επαγγελµατισµό την Πατρίδα. Λάθη, παραλείψεις ή και παραβάσεις αντιµετωπίζονται µε τις πειθαρχικές διαδικασίες στο εσωτερικό των σωµάτων αυτών. Και τονίζω ότι δεν διώκεται ούτε τιµωρείται το φρόνηµα ή οι πεποιθήσεις των υπηρετούντων στις Ενοπλες ∆υνάµεις και στα Σώµατα Ασφαλείας. Ελέγχονται πειθαρχικά, και όπου χρειάζεται και ποινικά, οι πράξεις και τυχόν παραλείψεις τους. Η κυβέρνηση δεν ενοχοποιεί τα Σώµατα Ασφαλείας ούτε και επιδίδεται σε «κυνήγι µαγισσών», όπως ίσως θα ήθελαν άλλοι, που ιστορικά και παραδοσιακά εχθρεύονται ή, στην καλύτερη περίπτωση, είναι επιφυλακτικοί απέναντι στον Στρατό και στην Αστυνοµία.

Η δηµοσκοπική γιγάντωση της Χρυσής Αυγής δείχνει ότι υπάρχει ένας µεγάλος χώρος στα δεξιά του πολιτικού τόξου που δεν εκφράζεται πια από τη Νέα ∆ηµοκρατία. Πιστεύετε ότι µπορεί το κόµµα σας να απευθυνθεί πλέον σε αυτό το ακροατήριο ή έχει χαθεί οριστικά;

Επιµένετε να χαρακτηρίζετε τον χώρο που καλύπτει η Χρυσή Αυγή ως ∆εξιά. Με συγχωρείτε που θα επιµείνω, αλλά οι λέξεις έχουν τη σηµασία τους: υπάρχει ∆εξιά που προπηλακίζει έναν βουλευτή, που, εκπροσωπώντας το Κοινοβούλιο, καταθέτει στεφάνι τιµώντας τους µαχητές στον Γράµµο και στο Βίτσι, όπως έκαναν µε τη Μαρία Αντωνίου; Υπάρχει ∆εξιά που προπηλακίζει τους υπερήλικες συγγενείς των θυµάτων της Πηγάδας του Μελιγαλά; Υπάρχει ∆εξιά που λέει να κρατικοποιήσουµε τους µεγαλύτερους τοµείς της οικονοµίας; Υπάρχει ∆εξιά που µιλά για κεντρικό σχεδιασµό της οικονοµίας; Υπάρχει ∆εξιά που δεν υπερασπίζεται τις παραδοσιακές αξίες, άρα ουσιαστικά τις χριστιανικές αξίες και τον πολιτισµό; Η ∆εξιά είναι η πατρίδα, η ελευθερία, η ταυτότητα. Τι δουλειά έχει η Χρυσή Αυγή µε τη ∆εξιά; Το ξαναλέω: Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ούτε Ακροδεξιά, είναι εθνικοσοσιαλιστικό κόµµα. Οι ψηφοφόροι της πλέον είναι 60% προερχόµενοι από τη Ν.∆. και 40% προερχόµενοι από την Κεντροαριστερά και την Αριστερά. Αυτό δε που ελκύει τους ψηφοφόρους δεν είναι ούτε η ιδεολογία της Χρυσής Αυγής ούτε το ανύπαρκτο πολιτικό της πρόγραµµα ούτε οι πολιτικοί άνδρες που τη συγκροτούν. Ψηφίζει κανείς άνεργος Κασιδιάρη γιατί πιστεύει ότι αν γίνει κυβέρνηση θα του βρει δουλειά; Ή γιατί πιστεύει ότι θα βελτιώσει την οικονοµική κατάσταση της χώρας; Ψηφίζουν Χρυσή Αυγή θυµωµένοι άνθρωποι, για να τιµωρήσουν το πολιτικό σύστηµα, που πιστεύουν ότι φταίει για τις δυσκολίες τους. Η ψήφος στη Χρυσή Αυγή είναι ψήφος οργής και τιµωρίας. Γι’ αυτό και η Χρυσή Αυγή επενδύει στο οργίλο ύφος, στα µπράτσα, στους τσαµπουκάδες, στις βρισιές, στους ξυλοδαρµούς, στην αυτοδικία. Σε όποιον αµφισβητεί τη δύναµη επιβολής του κράτους, υπάρχει µόνο ένας τρόπος συνεννόησης: η επιβολή της νοµιµότητας, η έµπρακτη και πλήρης εφαρµογή της νοµοθεσίας, η µηδενική ανοχή στην παραµικρή εκτροπή. Η επιείκεια αρµόζει σε αυτόν που έσφαλε και µετανόησε, όχι σε αυτόν που έχει κάνει πολιτική του στρατηγική την αµφισβήτηση της νοµιµότητας και της ∆ηµοκρατίας.

Πρώτιστα ως νοµικός και δευτερευόντως ως πολιτικός, θεωρείτε ότι ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής λειτούργησαν ως εγκληµατική οργάνωση;

Μου απεδόθη από τη Χ.Α. ότι παρενέβην στο έργο της ∆ικαιοσύνης «υποδεικνύοντας» ότι πρέπει να διωχθεί για «σύσταση εγκληµατικής οργανώσεως», και είναι αλήθεια ότι µετά τα γεγονότα του Μελιγαλά και την προσβολή της µνήµης των αντικοµµουνιστών µαχητών από τους δήθεν εθνικιστές και εθνικόφρονες χρυσαυγίτες, βλέποντας τους προπηλακισµούς των γερόντων από τους βουλευτές της Χ.Α. και µαθαίνοντας ότι τραυµατίστηκε βαριά κάποιος που είχε διαφορετικές απόψεις από τη Χ.Α., θεώρησα ότι το πράγµα πάει µακριά, ότι η βία της Χ.Α. κλιµακωνόταν σε ένταση και ότι κάτι έπρεπε να γίνει. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα έπρεπε να εξεταστεί το ενδεχόµενο της χρησιµοποιήσεως του άρθρου 187 Π.Κ. Και δυστυχώς αµέσως µετά συνέβη και η ανθρωποκτονία. Αυτή η κλιµακούµενη ένταση οδήγησε την Αστυνοµία στη διαβίβαση των δικογραφιών στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και εκκίνησε τη διαδικασία διερευνήσεως της υποθέσεως. Και φυσικά δεν υπέδειξα σε οποιονδήποτε οτιδήποτε, αφού ουδεµία επαφή είχα µε τους δικαστικούς λειτουργούς, µα ούτε και µπορούσα να γνωρίζω ότι επρόκειτο να διαπραχθεί και η δολοφονία. Η κυβέρνηση, και συγκεκριµένα ο κ. ∆ένδιας, έπραξε άριστα που διαβίβασε το σύνολο των δικογραφιών στην Εισαγγελία. Και θα πω ως πολιτικός ότι θα πρέπει να σταθούµε αποφασιστικά απέναντι στην πολιτική βία, και της Χ.Α. και της άκρας Αριστεράς. Το ότι η Ελλάδα περνάει δύσκολα σε µία οικονοµική κρίση δεν θα την οδηγήσει σε εµφύλιο. Και όσοι υποτίµησαν τη δύναµη του κράτους σύντοµα θα διαπιστώσουν ότι εξετίµησαν λάθος τα δεδοµένα.

"Αν παραιτηθούν, απλώς θα µας αδειάσουν τη γωνιά"

Ο κ. Βορίδης κλείνει τη συνέντευξή του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» µε µια φράση που, όσο κι αν µοιάζει κοινότοπη, είναι η οδυνηρή πραγµατικότητα για τον… Λαϊκό Σύνδεσµο: «Η ∆ηµοκρατία δεν εκβιάζεται από τη Χρυσή Αυγή».

Η Χ.Α. λέει ότι είναι παράνοµες οι διώξεις εναντίον της και ότι έχουν πολιτικά ελατήρια και αφετηρία. Λέει επίσης ότι τροµάξατε εσείς, το παλαιό πολιτικό σύστηµα, µπροστά στην άνοδό της και της φορτώνετε εγκλήµατα για να τη σπιλώσετε.

∆ηλαδή δεν είδαµε τον βουλευτή τους να διαπράττει φθορές αναποδογυρίζοντας πάγκους; ∆εν είδαµε τον Κασιδιάρη να χτυπάει την κυρία Κανέλλη; ∆εν είδαµε τον Παναγιώταρο να σπρώχνει τον δήµαρχο του Μελιγαλά; ∆εν είδαµε τον Κασιδιάρη να δίνει παραγγέλµατα στα παραστρατιωτικά της σώµατα; Και, κυρίως, δεν ξέρουµε ότι ο φόνος τελέστηκε από µέλος ή φίλο της Χρυσής Αυγής, ο οποίος είχε στενή επαφή µε την εκεί τοπική οργάνωση, αλλά και µε βουλευτές της; Ολα αυτά δεν συνέβησαν; Είναι σκευωρία; ∆εν τους είδαµε να προπηλακίζουν τη Μαρία Αντωνίου, να πολιορκούν το σπίτι του βουλευτή της Ν.∆. Αλέξανδρου Κοντού; Τίποτε από αυτά δεν συνέβη, αλλά διώκονται για τα φρονήµατά τους; Η Χ.Α. ελέγχεται για τις εγκληµατικές πράξεις που της αποδίδονται και µόνο για αυτές. Αν ήταν να διωχθούν για τις ιδέες τους, θα είχαν διωχθεί εδώ και καιρό, από τότε που οι ιδέες τους έχουν καταστεί ευρύτερα γνωστές. ∆εν διώκονται ούτε για αυτά που πιστεύουν ούτε για αυτά που λένε. ∆ιώκονται για τις εγκληµατικές τους πράξεις και µόνον.

Ο κ. Ν. Μιχαλολιάκος πιστεύει ότι είστε ο ενορχηστρωτής και ο εµπνευστής της επιθέσεως εναντίον του.

Ποια επίθεση εναντίον του; Η διαβίβαση των δικογραφιών στην εισαγγελέα; Μα σοβαρολογούµε; ∆ηλαδή δεν έπρεπε να διαβιβαστούν στην εισαγγελέα; Τι έπρεπε να κάνει ο υπουργός; Να αποκρύψει το γεγονός ότι υπάρχουν αυτές οι δικογραφίες; Και έπειτα, δεν το κατάλαβα… Εγώ είµαι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.∆. ∆εν θα στηρίξω την πολιτική του κόµµατός µου; Ειδικά όταν είναι τόσο σταθµισµένη, τόσο δίκαιη, τόσο απαραίτητη; Τι θα έπρεπε δηλαδή; Να επαινώ τραµπουκισµούς, αυτοδικίες, χυδαιότητες και τελικά φόνους;

Τι θα γίνει αν παραιτηθούν οι βουλευτές της Χ.Α.;

Το Κοινοβούλιο θα τα καταφέρει να συνεχίσει να εργάζεται και χωρίς τη «δηµιουργική» συµβολή τους.

Ναι, αλλά θα γίνουν εκλογές;

Ακούστε, η Ελληνική ∆ηµοκρατία δεν εκβιάζεται από τη Χ.Α. Η ∆ικαιοσύνη θα ολοκληρώσει την έρευνά της, θα αποφανθεί και εν συνεχεία θα µιλήσει και η εκτελεστική και η νοµοθετική εξουσία, αν αυτή χρειαστεί. Αν γίνουν εκλογές, η Χ.Α. θα χάσει τις έδρες της. Σας διαβεβαιώ ότι αν παραιτηθούν, απλώς θα µας αδειάσουν τη γωνιά. ∆ική τους επιλογή. Σε µεθοδεύσεις που απαξιώνουν και ευτελίζουν την κρίση του ελληνικού λαού δεν πρόκειται να καµφθούµε, να ενδώσουµε σε εκβιασµούς. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαµαράς σήµερα εγγυάται τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την κοινωνική ειρήνη. Και αυτό ήδη εκτιµάται από τους πολίτες.

Πώς ακούτε την άποψη περί της ανάγκης επανίδρυσης του πολιτικού συστήµατος;

Οπως είχε πει και ο Κώστας Καραµανλής, το Κράτος χρειάζεται επανίδρυση. Και µαζί του, φυσικά, και η πολιτική του δοµή. Αυτό, όµως, σηµαίνει συγκεκριµένα πράγµατα. Βουλή 200 βουλευτών, νέος εκλογικός νόµος, συνταγµατική αναθεώρηση, νόµος για τη δηµοκρατική λειτουργία των κοµµάτων, ασυµβίβαστο υπουργού-βουλευτού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου